Il Demetrio & Maurizio Schiavo - Tartini: Trio Sonatas (CD)

Met 37 bevestigde triosonates op zijn naam is Giuseppe Tartini de belangrijkste Italiaanse componist van zijn generatie voor dit type repertoire. Het lijkt dan ook vreemd dat deze werken zo sterk verwaarloosd zijn; in 2022 was slechts ongeveer 20 procent van het repertoire opgenomen en er was nog geen kritische editie gepubliceerd. Deze stand van zaken was grotendeels te wijten aan verwarring over de bronnen, met veel uiteenlopende interpretaties en onzekerheden over de datering van de handgeschreven partituren. Enige orde is in deze oorspronkelijk chaotische situatie gebracht door het onderzoek dat Juan Mariano Porta van 2018 tot 2022 uitvoerde als onderdeel van zijn doctoraalstudie, met als resultaat de opname van de triosonates in de komende publicaties van de Edizione Nazionale delle Opere di Giuseppe Tartini, waarbij vooraf materiaal beschikbaar is gesteld aan het ensemble Il Demetrio voor opname.Giuseppe Tartini wijdde bijna al zijn energie aan zijn gekozen instrument, de viool. Zijn oeuvre telt momenteel 200 sonates voor viool en bas, 150 vioolconcerten, 37 triosonates, een handvol concerti voor andere instrumenten en een klein aantal kwartetsonates en vocale composities. De productie van de triosonates begon in de late jaren van de componist, en hun stijl lijkt overeen te komen met Tartini's laatste compositieperiode, beschreven als een Drang nach absoluter Musik [drang naar absolute muziek], die begon rond 1750 zonder een duidelijke scheidslijn met wat ervoor kwam en voortduurde tot de dood van de componist. De trend ging in de richting van eenvoud, deels voortkomend uit Tartini's verlangen om zijn theoretische speculaties in praktijk te brengen. De triosonates bevatten niet langer de virtuoze passages van eerdere werken. Ze presenteren een binaire vorm met regelmatige frasering. Hun harmonische ritme is traag, waarbij de violen voornamelijk in parallelle triolen voortgaan. De functie van de bas is gedegradeerd tot een harmonische ondersteuning.

Deze opname bevat de sonates G1, D1, d1 A1, A2, A3, A6 en a1, die dateren uit Tartini's laatste compositorische subperiode. Het zijn weinig bekende stukken, de meeste tot nu toe ongepubliceerd.